Hieronder een bundeling van eerder gepubliceerde posts over dit onderwerp.
De informatie uit het Akasha-veld blijft onvoorspelbaar!
Familieopstellingen zijn niet alleen elke keer weer verrassend, maar ook reuze inspirerend! Al heb ik er inmiddels tientallen geleid, ook ik blijf me nog verbazen over de totaal onvoorspelbare wijsheden die ‘het veld’, of ‘de Akasha-kronieken’, prijsgeven en die vaak de sleutel zijn naar de oplossing van een probleem waarmee iemand al jarenlang worstelt. Wat zeg ik: soms al decennialang!
Voor wie de term nog niet kent: van de ‘Akasha-kronieken’ wordt gezegd dat ze álle informatie bevatten die beschikbaar is, bewust én onbewust. In deze kronieken zouden ook alle gebeurtenissen worden bewaard die ooit hebben plaatsgevonden, inclusief alle gedachten, daden en emoties. En daaruit putten we dus tijdens een opstelling; die informatie openbaart zich.
De grote invloed van overleden kinderen
Bij familieopstellingen blijkt niet zelden dat een overleden kind, of dit nu al voldragen was of niet, plus het grote verdriet om dit kind, een verstoring in het familiesysteem teweeg kan brengen. Decennia of zelfs generaties(!) later kan iemand daar dan last van ondervinden, vaak op een heel ander levensterrein. Zónder opstelling is het dan vrijwel onmogelijk om duidelijk te krijgen waardoor iemands probleem wordt veroorzaakt.
Ik heb het inmiddels al een paar keer meegemaakt dat iemand een nog ongeboren tweelingbroertje of -zusje is verloren. Soms weet iemand dat al bewust, doordat het gewoon besproken werd, soms is het al die tijd nooit uitgesproken, omdat dat de andere betrokkenen nog altijd te veel verdriet zou doen, of omdat men eenvoudigweg dacht “dat dat niet zo belangrijk kon zijn”. Maar één van dé uitgangspunten bij familieopstellingen is dat iedere ziel die ooit deel uitmaakte van een familiesysteem, recht heeft op erkenning van zijn of haar plek in dat systeem. En alleen al die erkenning, het gezien worden, gehoord worden, even vastgehouden worden, is vaak enorm helend voor de nog levenden.
Mensen die een tweelingbroer of -zus zijn verloren, raad ik aan het boek Het drama in de Moederschoot te lezen, van A.R. Austermann. Ondertitel: De verloren tweelinghelft. Dat boek, in combinatie met een familieopstelling, is enorm helend!
Informatie die zelfs een psychiater niet boven tafel krijgt
Vorige week viel de eer mij te beurt dat een bevriend gepensioneerd huisarts voor het eerst van zijn leven een familieopstelling bijwoonde die ik begeleidde. Ik bewonder hem zeer dat hij op zijn leeftijd (bijna 80!), na een leven lang gewerkt te hebben in het ‘reguliere circuit’, nog zo ver uit zijn comfort zone wilde treden.
Gisteren kreeg ik zijn feedback. Hij had de avond als heel bijzonder ervaren en had ontdekt dat een (familie)opstelling inderdaad informatie kan opleveren die je via een psychologisch of zelfs psychiatrisch consult gewoon nooit boven tafel had kunnen krijgen. Niet omdat dergelijke consulten minder zouden zijn dan een opstelling, maar omdat ze heel anders werken. In dit specifieke geval bleek het probleem van de opsteller bijvoorbeeld te maken te hebben met een heel jong overleden broer die nog nooit eerder erkenning van hem had gekregen. Die broer maakte zich kenbaar tijdens de opstelling – op de zachte en toegankelijke manier waarop dat vrijwel altijd gaat. En daardoor viel er een kwartje bij de opsteller. De komende weken gaat wel blijken welke concrete gevolgen dat in zijn leven gaat hebben. En trouwens ook in dat van onze bevriende huisarts!
Misverstand: je stelt niet je échte familieleden op
Er bestaan misverstanden over familieopstellingen. Bij ‘Familieopstellingen’ denken nog steeds best veel mensen aan opstellingen met hun echte familieleden. Omdat ze denken dat dat niet haalbaar is, of omdat ze dat sowieso niet willen, verdiepen ze zich er dan verder niet in.
Maar bij familieopstellingen worden nooit je échte familieleden opgesteld. Het zijn altijd representanten (= andere deelnemers aan de sessie) die in het veld gaan staan in de plaats van jouw familieleden. En zelfs in de plaats van jouzelf!
Die representanten zijn meestal mensen die jij niet kent en die jou niet kennen. Het grote voordeel daarvan is dat ze zo zuiver mogelijk de informatie kunnen belichamen én doorgeven die uit het Informatieveld komt. Ze hebben immers geen voorkennis. Daar komen vaak heel verrassende inzichten uit!
Ieder lid van het systeem verdient erkenning
Zoals de naam al aangeeft worden in een familieopstelling vaak representanten opgesteld voor leden van jouw familie*. Die familieleden kunnen jou persoonlijk bekend zijn, maar dat hoeft niet. Het kunnen bijvoorbeeld ook mensen zijn die allang zijn overleden, soms zelfs al generaties terug. Of zielen die weliswaar geïncarneerd zijn in een lichaam, maar die niet – of niet levensvatbaar – geboren zijn (bijvoorbeeld te vroeg of dood geboren kindjes).
In alle gevallen geldt: ieder lid van een familiesysteem, lang of kort geleden, dood of levend, bekend of onbekend aan de vraagsteller, heeft zijn plek in dat systeem en dient erkend te worden. Zolang dat niet gebeurt, is het systeem als geheel uit evenwicht. Dát levert vaak ergens in dat systeem strubbelingen op, die zich bijvoorbeeld kunnen uiten als hardnekkige en/of onbegrepen lichamelijke klachten of belemmerende (gedrags)patronen.
Omdat we bij familieopstellingen niet werken vanuit onze ratio, maar op energetisch/gevoelsniveau, komt er informatie beschikbaar waar je anders nooit achtergekomen zou zijn. En die informatie kan je richting de oplossing leiden van jouw probleem of vraag!
*Niet uitsluitend voor familieleden trouwens!
Er staan niet alleen ‘mensen’ in het veld
Behalve familieleden worden in familieopstellingen ook vaak nog andere ‘grootheden’ in het veld gezet. Dat kan bijvoorbeeld een abstractie zijn, zoals ‘het geheim’, of ‘de blokkade’ – uiteraard met het doel dit aan het licht te brengen, respectievelijk te neutraliseren. (Je staat versteld hoe een voor jou wildvreemde representant soms zómaar weet te benoemen welk geheim of welke blokkade hij eigenlijk precies representeert!)
Maar ook ‘je ziel’, of ‘je diepste verlangen’, kan een plek krijgen in het veld. In dat geval begeeft de familieopstelling zich op het vijfde niveau van gezondheid uit mijn vijflagenmodel: dat van zingeving/ spiritualiteit. Want behalve op fysiek, mentaal, emotioneel en relationeel niveau kan ook op dát niveau helend werk te verrichten zijn!
Variant 1: Organisatieopstellingen
Als het gaat over ‘opstellingen’ zijn familieopstellingen verreweg het bekendst. Maar je kunt van alles en nog wat opstellen om helderheid te krijgen in een bepaald probleem of om een hardnekkige uitdaging vlot te trekken.
Bedrijven kunnen bijvoorbeeld een organisatieopstelling doen als meer inzicht is gewenst in het functioneren van collega’s en afdelingen (ten opzichte van elkaar), of in de redenen van stagnatie op welk professioneel gebied dan ook.
In het veld van zo’n organisatieopstelling wordt de – vaak verborgen – dynamiek zichtbaar die in een die organisatie speelt. Die kan vaak behoorlijk belemmerend zijn zonder dat iemand zich er (letterlijk) van bewust is waar dat ‘m in zit. En dat laatste maak je dus inzichtelijk met een opstelling.
Wanneer de oorzaak van een probleem of stagnatie eenmaal inzichtelijk is geworden, ontstaat vaak ‘opeens’ heel veel ruimte. Collega’s gaan spontaan en zonder extra inspanningen anders met elkaar om en processen die voorheen maar niet vlot te trekken leken, lijken ‘opeens’ wel vanzelf te gaan!
Net als de familieleden in een familieopstellingen hebben de bedrijfsmedewerkers in de organisatieopstelling helemaal hun eigen plaats kunnen innemen. En dat werkt zowel sfeer- als productiviteitsverhogend.
Variant 2: Ziekteopstellingen
Behalve familie- en organisatieopstellingen begeleid ik ook opstellingen waarin een ziekte of aandoening centraal staat. Die wordt dan ‘als zichzelf’ in het veld geplaatst, en staat daarmee dus even los van de vraagsteller.
Alleen al de (kleine) afstand die zo ontstaat in de energie, werkt vaak verhelderend en heel bevrijdend. De vraagsteller kan de ziekte namelijk bijna letterlijk vragen gaan stellen en in de ogen kijken. Zo wordt dan steeds duidelijker hoe hij zich eigenlijk tot zijn ziekte verhoudt.
En natuurlijk streven we ook in dit soort opstellingen naar inzichten over mogelijke oorzaken en mogelijke oplossingsrichtingen. Die laatste kunnen zowel gaan over concrete verbetering van de fysieke (of mentale) situatie, als over anders leren omgaan met de ziekte.
Ik heb het eerlijk gezegd nog niet meegemaakt dat een deelnemer níét heel verruimd en opgelucht uit zo’n sessie kwam!
Variant 3: Opstellingen rond een thema
In een opstelling kan in plaats van familie ook een thema de centrale rol vervullen. Dan spreek je van een themaopstelling. Ziekteopstellingen zijn een goed voorbeeld van zo’n themaopstelling. Maar er zijn ook vele andere thema’s die zich hiervoor goed lenen. Denk bijvoorbeeld aan zingeving, religie, sterven(sangst), maar ook werk of verslaving zijn thema’s waar een verhelderend licht op geworpen kan worden in een opstelling.
De laatste tijd zie ik veel cliënten die behoefte hebben aan verdieping. Verdieping van het contact met zichzelf. Voor hen heb ik al meerdere malen opstellingen mogen verzorgen waarin de Ziel (of Essentie) een rol speelde. Dit leidt voor de vraagsteller tot zo’n bijzondere en intense ervaring dat elke beschrijving tekortschiet. Zo ook deze, die ik niettemin graag herhaal: “De energie – zowel voor de vraagsteller als voor de anderen in de ruimte – verveelvoudigt, je voelt de zachte kracht van Liefde vloeien en de emotie die wordt opgewekt is diepe vreugde.”
Een dergelijk opstelling is een krachtige en tegelijk zachte manier om mensen dieper in contact te brengen met hun essentie en daarmee iedere vorm van heling te versterken. Dit sluit daarom naadloos aan bij wat voor mij het belangrijkste principe is achter mijn werk.
informatie over systeemopstellingen
informatie over workshops met systeemopstellingen
